Novo poema de Safo

The Times Literary Supplement (TLS) publicou esta semana uns versos descubertos o ano pasado e atribuídos á poetisa grega Safo. Non apareceron na súa illa de Lesbos, senón nun papiro que cubría unha momia exipcia!!! E aínda resulta máis curioso que en tal envurullo o poema fale da decadencia física do avellentamento. Enlaza co mito de Titón ou Titono, a quen por mediación da súa amante Eos, deusa do amencer, Zeus concédelle a inmortalidade pero esquecen pedir a eterna xuventude. Titán acaba sendo un vello no colo da moza coa cal non pode facer nada e laiándose da inmortalidade.

É unha mágoa que non coñezamos a versión orixinal en grego, só dispoñíbel na versión en papel do TLS. A transcrición e tradución ao inglés do profesor Martín West, que non sei se vertemos moi ben ao galego, di así:

Para vós, das recendentes e floridas musas un agasallo de amor

escoitade atentas, mozas, a clara e melodiosa lira:

O meu corpo antes tenro é vello agora,

o meu cabelo tornou branco desde o negro.

O meu corazón pesado os xeonllos non darán soportado,

os que unha vez bailaron lizgairos no corro dos faunos.

Nisto me convertín, que lle imos facer?

Non avellentar, sendo humanos, é imposible.

Conta a historia que Titón a armadura rosada da deusa Aurora

derreteu e soldáronse ata a fin do mundo,

daquela era fermoso e novo, pero tamén o alcanzou a idade gris

e arrincoulle o marido á inmortal esposa.

"[You for] the fragrant-blossomed Muses’ lovely gifts
[be zealous,] girls, [and the] clear melodious lyre:
[but my once tender] body old age now
[has seized;] my hair’s turned [white] instead of dark;
my heart’s grown heavy, my knees will not support me,
that once on a time were fleet for the dance as fawns.
This state I oft bemoan; but what’s to do?
Not to grow old, being human, there’s no way.
Tithonus once, the tale was, rose-armed Dawn,
love-smitten, carried off to the world’s end,
handsome and young then, yet in time grey age
o’ertook him, husband of immortal wife."

Lido en Galicia Hoxe.

 

Escrito por Serafín.

No hay comentarios: