Manifiesto Blog

Hay artículos que me gustan especialmente:

2. Los blogs redefinen el esquema comunicativo del mundo. Ya nada es igual. El ciudadano tiene el poder de la escucha ilimitada, pero además ahora puede difundir su voz si lo desea.

Reflexiones que siempre estuvieron presentes.

17. Transmite ideas, propuestas, opiniones; oye, lee y opina sobre las demás. Entre todos tejemos un conocimiento compartido con múltiples aplicaciones, cada cuál hará realidad la suya.

Sensaciones que te motivaban para continuar.

29. Apuesta por una blogosfera horizontal: en la blogosfera nadie está por encima ni por debajo. Siéntete libre de conversar con “los grandes”, siéntete afortunado de conversar con los nuevos: el mundo entero te está escuchando. El mundo entero te está hablando.

Y siempre te decías a ti mismo:

44. Diviértete

Porque:

45. Ya lo decían los Beatles: ‘All you need is blog’.


Manifiesto Blog España.

Barómetro de hábitos de lectura

La Federación de Gremios de Editores de España nos ofrece el Barómetro de hábitos de lectura y compra de libros en 2006, mediante esta nota de prensa.

Nos dice que el índice de lectura supera la media de los tres últimos años. Se consolida la tendencia de años anteriores en cuanto al perfil del lector como: mujer (59,6% por 51,4% en los hombres), universitario (los más lectores) y joven (la franja de población entre 14 y 24 años es la que más lee - 72,1 %) que prefieren la novela y lee en castellano por entretenimiento.

En cuanto a la literatura infantil y juvenil, lo más leído en 2006 fue:

1.- HARRY POTTER de J.K. ROWLINGS
2.- EL SEÑOR DE LOS ANILLOS de J.R.R. TOLKIEN
3.- CRÓNICAS DE NARNIA de C.S. LEWIS
4.- MEMORIAS DE IDHUN de LAURA GALLEGO GARCÍA
5.- LA ISLA DEL TESORO de ROBERT LOUIS STEVENSON

Artículos relacionados:

Barómetro de hábitos de lectura y compra de libros

Hábitos de lectura, 2º trimestre de 2006

¡Qué presente impresentable!


Boletín xaneiro



Este é o título do derradeiro boletín “recén pintado” da biblioteca. Nel hai propostas de lectura de novelas que nos achegan á pintura xa que a utilizaron como parte importante da trama: : La joven de la perla, El judas de Leonardo, El misterio de Velázquez, La tabla de Flandes, A leiteira de Vermer.
A través de “Un detective en el museo” pódese facer un percorrido pola Town Gallery mentres se busca a unha famosa banda dedicada á falsificación de cadros.

Outro percorrido pola pintura é posible grazas a “Mirar a pintura a través dos séculos”, con 18 cadros que levan desde o gótico do século XIV ata a arte abstracto do século XX.

Proponse coñecer a vida e obra de Frida Kahlo a través da película Frida ou saber algo da súa vida lendo o libro de “Historias de mujeres”. E falando de mulleres, non podía faltar nesta lista o título “Las mujeres, que leen, son peligrosas” que xa tivo o seu propio artigo, máis que merecido, nesta mesma bitácora.

A biblioteca organizou unha visita didáctica para o alumnado de primeiro da ESO ao Museo da Estampa de Betanzos, irán o vindeiro 26 de febreiro cos seus titores e alí farán uns gravados que se expoñerán posteriormente no instituto.

O concurso de marcapáxinas para este curso xa está en marcha e no boletín inclúense as bases para que poida participar todo o alumnado.

E para rematar unha invitación a curiosear os monográficos sobre pintores que hai na biblioteca.

Este boletín podédelo atopar na biblioteca, nas aulas ou no almacén deste blog.

Disfrutar buscando información

Una actividad de formación de lectores organizada por la biblioteca, donde los alumnos formando equipos, tenían que realizar búsquedas en todo el material que tienen a su disposición: libros, deuvedés, cedés de audio, periódicos, revistas, etc.

El objetivo era conocer cómo se clasifican y organizan los documentos y realizar búsquedas eficaces de información.



Pero sobre todo, el objetivo se basaba en disfrutar en la biblioteca, sacando libros de las estanterías, buceando entre sus páginas, subir y bajar por esas escaleras que dan acceso a los más difíciles de alcanzar. Aprender qué es una CDU, el significado de cada signatura dentro de un tejuelo, por qué están agrupados de esa manera y por qué ordenados de esa otra.

Y sobre todas las cosas, viendo cómo trabajaban y se movían entre libros, aprendieron a sentir que todo aquello les pertenecía.

Tenéis aquí y aquí fotos de la actividad. También he recogido las opiniones de los que quisieron expresarla. Y podéis descargar las fichas de la actividad (ligeras modificaciones con respecto a la del año pasado) en la sección Documentos de nuestro Almacén.

HUMILDADE E COMPROMISO



Esta semana a Universidade da Coruña está a celebrar unha serie de actos en homenaxe a Isaac Díaz Pardo por mor da súa investidura como doutor Honoris Causa pola devandita universidade.
Tiven o privilexio de asistir á do luns, titulada moi acertadamente "Memoria viva". Alí estaba xunto co homenaxeado, parte da memoria viva deste país:
Avelino Pousa Antelo
Xosé Neira Vilas
Mariví Villaverde
Mimina, a dona de Isaac, e os fillos de ambos: Xosé e Camilo.
Como ben dixo a presentadora, Consuelo Bautista, "estamos nun tempo de lembranzas, de memoria activa" e nós asistimos a unha velada de lembranzas da época e da vida deste home para quen o compromiso coa terra estaba por riba do benestar persoal, un home que xamais esqueceu valores como a bondade, a valentía, a xenerosidade..., verbas tan baleiras de contido hoxe en día. Eu asistín, ante todo, a unha nova mostra da lucided, da humildade deste home. Tentarei transmitila neste artigo a través das miñas palabras e das dos propios protagonistas do acto.
Isaac naceu en Santiago en 1920, o nome vénlle polo padriño, Isaac Fraga, xefe de seu pai.
Na "Casa da Tumbona" entrou en relación con Castelao, Otero.
Na véspera do plebiscito do Estatuto de Autonomía para Galiza no 36, témolo xa facendo pintadas de apoio no chan ("porque a nós non se nos ocorría pintar nas paredes").
O Avelino contounos que o propio Isaac lle dixera que deixara de pintar "porque hai cousiñas máis importantes para facer por este país". Xosé Neira Vilas, falando de cando estivera en Cuba, relatounos como lle escribira unha carta ao Isaac, preguntándolle en que condicións iría á Cuba (do Che) para poñer en marcha unha fábrica da que tiñan todos os materiais, pero ninguén que a soubese gobernar; unha fábrica como a do Castro en Galiza. Pois ben, cal foi a resposta do noso protagonista?: "dádeme un sitiño onde durmir e alimento para vivir". Que enxeñeiro de alta cualificación iría de balde a algures?
Isaac Díaz Pardo crea Edicións do Castro aquí para publicar textos do exilio. Como dicía Mariví, el atreveuse a publicar o que moitos editores medoñentos non ousaron. Non lle importaba a rendibilidade económica.
Seu fillo Xosé defendeuno non como pintor, senón como creador ("non artista, non intérprete") de formas técnicas, científicas, económicas. Sargadelos sería a expresión máxima do seu creacionismo. E ante estas palabras, seu pai interrompeu dicindo: "Como ven vostedes teño unha boa organización de prensa e propaganda".
Falando do monumento do Campo da Rata na zona da Torre de Hércules, onde tantos foron fusilados, el dixo: "Ben, eu non fixen nada, foron os canteiros".
O acto rematouno o propio Isaac: "Recibo isto pensando que non é para min, que estou vivo, senón que é de todos eses mortos importantes"
Como non lle ía entregar a Asociación de Escritores en Lingua Galega o galardón "Os bos e xenerosos"? Quen mellor ca el para velo reflectido nas palabras que Pondal plasmou no noso himno?
E con esta humildade de seu, finalizou o acto.

Antonio estívome buscando na nosa biblioteca o material que temos deste pequeno-inabarcable home. Aí vai:

ARTISTAS GALEGOS - PINTORES (POSGUERRA I: FIGURACIÓNS)
Autor/es: VARIOS
Editorial: NOVA GALICIA EDICIÓNS, S.L. 2000
Localización: 75/VAR/art
Estado: Consulta na sala
Rexistro: 6998
Na páxina 296 hai moitas ilustracións con texto de Xavier Seoane.

Libros del:
VIAXE POLA NOSA CULTURA
Autor/es: DIAZ PARDO, ISAAC
Editorial: LUGAMI- ARTES GRÁFICAS 1998
Localización: 821.1-1/I.E/via
Rexistro: 2906

CONTRIBUCION DE URGENCIA AL ENTENDIMIENTO DE LOS PROBLEMAS DE ARTE / INDUSTRIA
Autor/es: DIAZ PARDO, ISAAC
Editorial: EDICIÓS DO CASTRO 1976
Localización: 74/SEM/18
Rexistro: 4605

EL ESCULTOR EMILIANO BARRALA
Autor/es: DIAZ PARDO, ISAAC
Editorial: EDICIÓS DO CASTRO 1965
Localización: 73/DIA/esc
Rexistro: 5557

GALICIA HOY
Autor/es: DIAZ PARDO, ISAAC
Editorial: COMPOSTELA 1991
Localización: 940.1/DIA/gal
Rexistro: 6828

Atrévome a convidarvos a todos e a todas ao acto de concesión do grao doutor Honoris Causa que terá lugar no paraninfo da Reitoría da Coruña mañá, venres 26 ás 17:00. Merece o noso respecto, apoio e ante todo agradecimento por todo o traballado desenvolvido desinteresadamente por este país.
Moitísimas grazas á Universidade da Coruña, concretamente á profesora Carme Fernández Pérez-Sanjulián por pasarme o cartaz (vía dixital) para empregalo neste artigo.



Concurso para Estudiantes de Bachillerato




El objetivo es la creación de un portal Web sobre un tema relacionado con la Informática. El tema de la edición 2007 es la Historia de la Informática.


Tenéis para inscribiros hasta el 30 de enero y hasta el 4 de mayo para presentar los trabajos.


El grupo ganador conseguirá un PDA o Teléfono Móvil Multimedia para cada uno, un PDA u Ordenador Portátil para el profe tutor y un Ordenador Portátil para su centro.

(visto en tíscar)

Nuevo diccionario de la RAE en línea

Encuentro en A pie de aula este nuevo diccionario en línea de la Academia, que en colaboración con la Fundación Telefónica lo tienen habilitado en CampusRed.

Permite buscar por:

  • palabra coincidente
  • empieza por
  • termina por
  • contiene
Con lo que las posibilidades son más amplias.

Próximamente lo integraremos en nuestro DirectorioWeb, junto con los diccionarios, enciclopedias, buscadores y recursos que tienes a tu disposición.

Cinema, convivencia e cidadanía (Algunhas películas para traballar co alumnado)




Estes días chegou ao instituto material desde o Seminario Galego de Educación para a Paz con propostas para a celebración o vindeiro 30 deste mes do Día Escolar pola Paz. Entre elas atópase unha relación de películas para traballar co alumnado sobre diversos temas e moitas destas películas temólas na nosa biblioteca, algunhas delas con guía didáctica para mellorar o resultado.
A relación de devanditas películas que nestes momentos están á vosa disposición na biblioteca así como a temática que tratan, é a seguinte:


Hotel Rwanda (Xenocidio)
La edad de hielo ( A educación afectivo emocional)
Cinema Paradiso ( A amizade)
Sólo un beso ( Interculturalidade)
Los lunes al sol ( Educación social: o rostro da miseria)
Los chicos del coro, Los cuatrocientos golpes ( Cine para docentes)
La espalda del mundo ( Pena de morte)
El tercer hombre ( Valores e contravalores no cine)
A mi madre le gustan las mujeres ( Os conflictos no cine)
Billy Elliot ( Cine para convivir)
Te doy mis ojos (O machismo violento)
El bosque animado ( Educación medioambiental / Rodado en Galicia)
El hombre del brazo de oro ( A prevención das adiccións)
O lapis do carpinteiro e A língua das volvoretas ( Rodado en Galicia)

Máis películas na biblioteca

Recapitulando

En los últimos días, después de superar los 300 artículos de la actual versión del blog, surgen novedades, se producen algunos cambios y alguna que otra experiencia pasa por el momento a modo "standby".
Me gustaría resaltar esa caja del panel lateral donde se van mostrando artículos que me parecen interesantes y que se llama Non Cho Perdas !! Y en especial un artículo donde Mariano Coronas desde su blog nos cuenta una experiencia maravillosa ( Un libro que nos invitó a escribir otros).
También en el Almacén de la biblioteca están listos para su descarga los últimos boletines que se distribuyen en nuestro centro, además de poder ver las imágenes de los carteles que se usaron recientemente.
Y hablando de imágenes, subí fotos a FotoBiblio que estaban pendientes de ser publicadas.
Por otra parte está terminada y en funcionamiento Voces da Biblioteca (nuestra experiencia con los podcasts) después de realizar algunos cambios en la plantilla.
En A Nosa Carteleira tienes referenciadas unas cuarenta películas que puedes encontrar en nuestra biblioteca. Todas tienen una pequeña sinopsis y enlaces donde ampliar información. Y algunas disponen de guia didáctica para emplear con los alumnos.
En TecnoBiblio siguen apareciendo de forma automática artículos de blogs donde nos muestran las TIC de una manera fácil y al alcance de todos.
Y finalmente, durante estos días nos enteramos de un interesante incremento en las operaciones de préstamo y del importante papel que está desempeñando el material audiovisual en la dinamización de la biblioteca.

Una biblioteca movida

Desde el 1 de octubre de 2006 hasta el 17 de enero de 2007 hemos realizado más de 1000 préstamos y superamos las cifra de todo el año anterior.


Todos los datos son ofrecidos por el programa que utilizamos para la gestión de nuestra biblioteca: Proxecto Meiga.

Artículos relacionados:

Dous anos do grupo de traballo

Facendo números

A pesar de todo

Parte de nuestra labor

Voces da Biblioteca

Desde hace unos días tenemos operativo un blog donde vamos recopilando todos los experimentos que realizamos con algunas grabaciones:

Con una meta muy clara:

"O camiño que percorremos xogando con arquivos de son, ata chegar ao podcast."


Las grabaciones no están realizadas con buenos equipos ni en las mejores condiciones, las ediciones de cada grabación aunque están realizadas con Audacity, no perdemos demasiado tiempo en ellas y el reproductor flash de Odeo no termina de convencernos, pero a cambio tenemos sindicación de contenidos de las grabaciones y de cada artículo y una forma muy sencilla de introducirlas en el blog.

Por lo que seguiremos apostando por el podcast como una utilidad con un futuro muy prometedor en ámbitos educativos.

Voces da Biblioteca. Ya en nuestro panel lateral.

Edipo Rey

El pasado 23 de noviembre asistimos en Santiago a una representación de teatro que no nos dejó indiferentes. Se trataba de una versión moderna de la que, sin duda, es la mejor de todas las tragedias griegas, Edipo Rey de Sófocles.
Y para hablar de ella tomaremos prestadas las palabras de Pedro Sáenz Almeida: “El Edipo Rey es la historia de una investigación y de un proceso. Lo particular de este litigio es que el fiscal, el juez, el verdugo y el reo que va a ser condenado son la misma persona”.
Gracias a Raquel y Tamara,del 2º Bachillerato nocturno, por darnos a conocer la historia de Edipo, y a Marco y Tania, del 2º diurno, por prestar sus voces para dar vida por unos instantes a Tiresias y a Yocasta.


powered by ODEO

Descargar mp3 (recuerda, botón derecho -- guardar destino como...)

Edipo era hijo de Yocasta y Layo, reyes de Tebas. Cuando nace, sus padres lo entregan a un pastor para que lo abandone en el monte Citerón, pues el oráculo de Delfos les había vaticinado que un hijo suyo mataría a su padre y se casaría con su madre.
El sirviente de Layo sintió lástima por el niño y se lo entregó a un pastor del rey de Corinto. Éste se lo lleva a Pólibo y Mérope que no podían tener descendencia.
Pasaron los años y un día en una fiesta un borracho le dijo a Edipo que no era hijo de sus padres. Éstos le dicen que es mentira pero decide asegurarse consultando al oráculo. La respuesta es que matará a su padre y se casará con su madre. Para evitar esto, Edipo no regresa a Corinto.
En su vagabundeo se encuentra con unos viajeros en un cruce de caminos. Hay un enfrentamiento entre ellos y Edipo los mata a todos menos a uno que consigue huir. Sin saberlo, acaba de matar a su verdadero padre.
Sigue su camino y antes de llegar a la ciudad de Tebas se encuentra con la esfinge, monstruo con cabeza de mujer, cuerpo de león, alas de águila y cola de serpiente. Tenía atemorizada a la población porque obligaba a los caminantes a resolver un acertijo: “¿cuál es el animal que anda con cuatro, tres y dos patas?”. Edipo contesta que es el hombre porque camina con cuatro patas cuando gatea, con dos cuando aprende a andar y con tres cuando ya anciano necesita apoyarse en un bastón. La esfinge, vencida, se suicida tirándose desde lo alto de la montaña. Como premio es coronado rey de Tebas y se casa con la reina Yocasta. La profecía se ha cumplido.

Pasados unos años durante los cuales los reyes engendraron cuatro hijos (Eteocles, Polinices, Antígona e Ismene), una peste cae sobre Tebas (y aquí precisamente comienza la tragedia de Sófocles Edipo rey). Edipo manda a Creonte, hermano de Yocasta, a consultar al dios Apolo en Delfos. Éste les comunica que para que desaparezca la peste deben encontrar y castigar al asesino de Layo.
Edipo comienza a investigar interrogando a Tiresias, el adivino ciego. Ante las reticencias del anciano el rey se enfurece, pero sólo consigue que le revele la verdad. El asesino que busca es él. Edipo, llevado por la ira, amenaza al anciano y lo acusa de colaborar con Creonte para usurparle el trono. Yocasta hace de mediadora intentando pacificar la situación.
El desenlace comienza con la llegada de un mensajero de Corinto que le anuncia a Edipo el fallecimiento del rey Pólibo y a la vez le revela que no era su padre, pues él en persona lo había recogido en el monte Citerón de un criado del rey Layo. Edipo siente incertidumbre porque no sabe de quién es hijo y sigue investigando ante la oposición de Yocasta que empieza a vislumbrar la tragedia familiar. Tras la declaración del criado ya no hay lugar para la duda: él es el asesino de su padre y está casado con su propia madre. Yocasta se suicida y Edipo se saca los ojos. Ciego, parte al destierro.
Así acaba el Edipo rey de Sófocles pero no la leyenda que seguirá con la tragedia de los hijos de Edipo.

BALANCE E PROPÓSITOS DA NOSA BIBLIOTECA

Velaí marchou o 2006.

Decembro, de mans engurradas tras once meses de árduo traballo esvaeuse sen permitirnos ver apenas a brancura dos seus cabelos.

O outono deixounos a súa pegada na corticeira anunciando entre follas cheas de cores as novas adquisicións de libros e películas para o fondo bibliotecario.



En novembro fomos testemuñas, unha vez máis, da perfecta simbiose entre o cinema e a literatura, e na mesa que nos dá a benvida á biblioteca puidemos atopar:

As Trece badaladas de Suso de Toro en armonía coas de Xavier Villaverde.
O Obabakoak de Bernardo Atxaga cabo do Obaba de Montxo Armendáriz.
O Novecento de Alessandro Baricco navegando de par de La leyenda del pianista en el Océano de Tim Roth.
O lapis do carpinteiro de Manuel Rivas no mesmo estoxo xunto co de José Luis Cuerda..., etc..



A comezos do Nadal, mans laboriosas xa ían enchendo as CAIXAS VIAXEIRAS de:

El clan del oso cavernario
A poesía contemporánea
Cuentos y leyendas de la Ilíada
Brooklyn Follies
A vida das aves
Madame bovary
Dos pés á testa
100 errores de la naturaleza...

O profesorado foi o seu medio de transporte cara ás aulas, e así, os libros, cal aves migratorias, unha vez máis deixan os fríos andeis para iren ás mans cálidas do noso alumnado. Máis de 100 libros levaron para ler no Nadal.

Unha hora perdida? Non! Unha hora máis para abrirlles unha fendedura fantástica á Historia, ás Linguas, á Arte, ás Ciencias, á Filosofía, ás Matemáticas...


E de cara ás vacacións, a nosa biblioteca non se esqueceu de enviarlles ás nais e aos pais un boletín con suxestións para seguiren gozando da lectura. Tamén se lles indicaba que eles mesmos podían obter o carné de lectores da biblioteca escolar; un espazo máis de unión cos fillos.

Velaquí vén o 2007.

Bo ano para todo o mundo!

Comezamos xaneiro cargados de ilusións:

O concurso de marcapáxinas.
A celebración do Día da Paz.
Outra parella inseparable: a arte e a literatura.

Propósitos? Intentar mellorar cada vez máis e conseguir que a nosa biblioteca non sexa un simple almacén de libros onde "pillar" as lecturas obrigatorias, senón un punto de encontro para leren a prensa, escoitaren as últimas adquisicións de música, buscaren información na Rede para os seus traballos, e como non, formárense a través da lectura.

Ler non rima só con lecer, senón tamén con aprender.

O noso propósito? Ben ambicioso, pensaredes: transmitirlle ao noso lectorado toda a vida que latexa na nosa biblioteca.
Ánimo!

Las mujeres que leen son peligrosas

Stefan Bollmann hace un recorrido por las imágenes de mujeres lectoras desde el siglo XIII hasta el siglo XX, el libro comienza con La Anunciación de Simone Martín y termina con la famosa fotografía de Eve Arnold Marilyn leyendo "Ulises".




¿Son peligrosas las mujeres que leen? Uno de los argumentos a favor de esta tesis es la frecuencia con que los hombres, a lo largo de siglos, la han suscrito y han actuado en consecuencia. (Cabe pensar, entre paréntesis, que si para ellos es peligroso, para nosotras ha de ser en algún modo positivo). Los hombres no se equivocan al respecto, y van a coaccionar y vigilar a las mujeres para que lean lo menos posible y para que sólo lean lo que ellos eligen para ellas.
Durante siglos se dificultó, pues, el acceso de la mujer a la lectura y se le prohibieron determinados libros. En 1523, el humanista español Juan Luis Vives aconsejaba a los padres y maridos que no permitieran a sus hijas y esposas leer libremente. "Las mujeres no deben seguir su propio juicio", escribe, "dado que tienen tan poco." Y habrá que llegar a la Inglaterra victoriana para que sean las madres las que elijan las lecturas de sus hijas. Durante siglos han sido muchos los hombres a los cuales las mujeres que leen les han parecido sospechosas, tal vez porque la lectura podía minar en ellas una de las cualidades que, abiertamente o en secreto, a veces sin ni confesárselo a sí mismos, más valoran: la sumisión. Todavía cuando yo era niña - en la España de los años 40-, no mi madre, que era una gran lectora, pero sí alguna de sus amigas, me advertían, escandalizadas al verme a todas horas con un libro en las manos, que debía reprimir esta afición, nefasta en una mujer, ya que el exceso de lecturas, como el exceso de saber, me llevaría a tener de mayor problemas con los hombres. Y no me atrevería a jurar que no llevaran parte de razón. Pero creo que la situación ha variado en estos últimos cincuenta años, en que la lectura se ha generalizado y ha perdido poder, y entendí perfectamente que al preguntarle a un amigo, con motivo de este libro, si creía él que las mujeres que leían eran peligrosas, me respondiera; "A mí me dan más miedo las que no leen". Esther Tusquets

Red social de lecturas

La primera vez que vi aNobii fue en pjorge.com, en un panel lateral tenía una lista de libros donde además me invitaba a ver su propia estantería. Más tarde encontré una referencia en genbeta.

Básicamente aNobii te crea una página (estantería) donde puedes ir incluyendo tu colección de libros, bien mediante el título o a través del IBSN. En la ficha que creas de cada libro puedes si así lo deseas, referenciar el estado de la lectura (sin empezar, en curso, finalizado). Puedes además añadirle valoraciones, comentarios, notas privadas, etiquetas, e indicar si el libro lo quieres negociar o intercambiar con otros usuarios.

aNobii nos muestra otros usuarios que tienen los mismos libros que nosotros y podemos acceder a sus valoraciones y comentarios, incluso nos ofrece la posibilidad de contactar con ellos.

En función de los libros que tengas en tu estantería, te hace recomendaciones que te pueden llegar de diversas formas (web, correo electrónico, RSS).

Te permite además configurar un bloque (te facilita código html) para tu página o blog, donde mostrar los libros de tu estantería.

Y también tienes la posibilidad de crear una lista de deseos con los libros que te gustaría obtener, permitiendote comparar los precios en las tiendas de Amazon.

En resumen, si te apasiona la lectura, si te mueves alrededor de libros, aNobii es una buena red social donde intercambiar experiencias con otros usuarios.