Find the Treasure !

Un pequeno agasallo para estes días.


Mira, actúa, resolve, atopa e cóntasmo.

(visto en Download Squad)

Paz nas Escolas

Ata 27 veces lemos a palabra PAZ na recente Lei 27/2005. E é unha lei breve, de tan só catro artigos e catro disposicións. Deste xeito, a “cultura da paz” e a “non violencia” é un concepto xa vixente na lexislación española. O Goberno asume por lei o compromiso do fomento da paz, principalmente a través do sistema educativo. Esta é exposición de motivos que paga a pena ler e dar a coñecer para o vindeiro 30 de xaneiro, Día Escolar pola Paz.

O século XX foi un século de profundas contradicións. Foi un século no que se produciron avances inimaxinables en moitos dos ámbitos da vida. Dende os avances tecnolóxicos, que nos poderían facer superar moitas enfermidades, reducir a pobreza e eliminar a fame, ata os cambios de cultura política, que permitiron substituír formas autoritarias de goberno por outras formas democráticas.
Non obstante, e a pesar destes avances, vimos como o século XX se converteu nun do séculos máis sanguentos da historia. As dúas grandes guerras, a Guerra Fría, os estalidos xenocidas en países coma Bosnia, Ruanda ou Kosovo ou as grandes crises económicas que favoreceron o aumento de diferenzas entre os que máis teñen e os que no teñen nada, son claros indicadores das grandes contradicións do século que vimos de deixar atrás.
Trátase, en definitiva, dun século no que prevaleceu de forma notable unha cultura da violencia, que se caracteriza por poñer de manifesto sete inseguridades graves que adoitan xerar frustracións e, consecuentemente, violencia, a escalas moi diferentes. Estas sete inseguridades puxéronse de manifesto no Programa de Nacións Unidas para o Desenvolvemento (PNUD) en 1998 e son de tipo económico e financeiro, das rendas, cultural, sanitario, persoal, ambiental, e político e comunitario. Tales inseguridades atópanse na base das numerosas inxustizas e desigualdades que imperan tanto a escala local, coma rexional e, mesmo, mundial.
No marco da Década Internacional para a Cultura da Paz (2001-2010), proclamada polas Nacións Unidas, esta lei, recoñecendo o papel absolutamente decisivo que xoga a educación como motor de evolución dunha sociedade, pretende ser un punto de partida para substituír a cultura da violencia que definiu o século XX, por unha cultura da paz que ten que caracterizar o novo século.
A cultura da paz fórmana todos os valores, comportamentos, actitudes, prácticas sentimentos e crenzas que acaban conformando a paz.
Esta cultura da paz tense
que implantar potenciando a educación para a paz, a non-violencia e os dereitos humanos, a través da promoción da investigación para a paz, da eliminación da intolerancia, da promoción do diálogo e da non-violencia, como práctica que se ha xeneralizar na xestión e transformación dos conflitos.
Esta lei, amparándose no punto a.2 do Programa de Acción sobre unha Cultura da Paz, aprobada pola Asemblea Xeral das Nacións Unidas en 1999, establece unha serie de medidas destinadas ao eido educativo e da investigación, co obxecto de establecer a cultura da paz e da non-violencia na nosa sociedade.

Lei de Fomento da Educación e Cultura de Paz. Versión en galego
Ley de
Fomento de la Educación y Cultura de Paz. Versión en castellano

Ilustración e informacións, do
Seminario Galego de Educación para a Paz

18 anos cos premios Rúa Nova

No 2006 farase maior de idade un dos premios máis prestixiosos para narradores menores de 18 anos. Xa están dispoñibles as bases e as fichas de inscrición dos premios Rúa Nova de Narracións Xuvenís do vindeiro ano no que chegará precisamente á súa décima oitava convocatoria.

Poderán participar tódolos mozos que non teñan cumpridos os 18 anos o día 2 de abril de 2006.

Establécense dous Primeiros Premios e dous Accésits para traballos presentados en lingua galega e en lingua castelá cunha extensión mínima de 25 folios e máxima de 125 (30 liñas por folio), escritos en letra corpo 12 e a dobre espazo.

A dotación económica dos primeiros premios é de 1.500 euros e os traballos premiados serán publicados na Colección Nova 33, que edita a Fundación Caixa Galicia.

O prazo de presentación de traballos remata o 10 de marzo de 2006.

A voltas co Nadal

Os Reis Magos son... xa o sabemos todos: Melchor, Gaspar e Baltasar. Pero se o sabemos todo sobre os Reis Magos é porque realmente sabemos pouco. Para empezar, nin sequera hai noticia de seren reis nin seren tres. Xa ves como comeza o conto:

“Érase unha vez un reino no sur de Exipto, Meroe, e o seu soberano chamábase Gaspar. Como os seus pais, coma as súas esposas, coma todo o seu pobo, Gaspar era negro, pero non o sabía, non tendo visto nunca un branco. E non só era negro,senón que tiña un nariz chato, orellas minúsculas e cabelos crespos, cousas todas que igualmente ignoraba.” M. Tournier. Os Reis Magos
Un Gaspar sudanés, non un Baltasar pintado de betume, que arrastrado pola longa e loira cabeira do cometa chega ata a Belén e coñece o Neno que el, e só el, ve de cor negra. No mesmo libro coñecemos a Taor, o cuarto ReiMago, o príncipe do azucre e santo do sal, que abandonou o seu reino perseguindo o sabor definitivo e atopouno no humilde banquete do pan e do viño.
Son as historias sagradas vistas polo escritor francés Michel Tournier. Para quen aínda crea que sagrado significa intocable, no libro de relatos O urogalo, Caín é o favorito de Deus e Mamá Noel dálle a teta ao neno Xesús...

OS REIS MAGOS
Autor/es:
TOURNIER, MICHEL
Editorial: XERAIS
Localización: 821.1-4/TOU/rei

O UROGALO
Autor/es:
TOURNIER, MICHEL
Editorial: XERAIS
Localización: 821.1-4/TOU/uro

VENRES OU A VIDA SALVAXE
Autor/es:
TOURNIER, MICHEL
Editorial: XERAIS
Localización: 821.1-4/TOU/ven

Leer y navegar

La sección de tecnología (Navegante) de la edición digital de El Mundo realiza reseñas de libros relacionados con Internet, la tecnología, la ciencia ficción, la nueva economía e incluso novelas relacionadas con el mundo que rodea a la Red.

FREE CULTURE
de Larry Lessig
REPÚBLICA INTERNET
de Carlos Sánchez Almeida
LA PASTILLA ROJA
de Alfredo Romeo y Juantomás García
DECLARA
de Tim Powers
LA ESPADA DEL DESTINO
de Andrzej Sapkowski
EXPERIENCIAS EXTREMAS S.A.
de Christopher Priest
EN ALAS DE LA CANCIÓN
de Thomas M. Disch
EL ÚLTIMO DESEO
de Andrej Sapkowski
MUERTE DE LA LUZ
de Geore R. R. Martin
CRIPTONOMICON
de Neal Stephenson
PUERTA AL VERANO
de Robert Heinlein
LAS 100 MEJORES NOVELAS DE CIENCIA FICCION
de Varios Autores
BOBOS EN EL PARAISO
de David Brooks
E-JECUTIVOS
de Matt Beaumont
IN THE BEGINNING WAS THE COMAND LINE
de Neal Stephenson
IBM Y EL HOLOCAUSTO
de Edwin Black
CODE AND OTHER LAWS OF CYBERSPACE
de Lawrence Lessig
CONTRA EL TIEMPO
de Greg Egan
EL INSTANTE ALEPH
de Greg Egan
LUZ DE OTROS DIAS
de Arthur Clarke y Stephen Baxte
CIBERMILLONARIOS. LA BURBUJA DE INTERNET EN ESPAÑA
de Nuria Almirón
CIUDAD PERMUTACION
de Greg Egan
LA REGULACION DE LA RED
de Santiago Muñoz Machado
SNOW CRASH
de Neal Stephenson
EL NUDISTA DEL TURNO DE NOCHE (Y OTRAS HISTORIAS DE SILICON VALLEY)
de Po Bronson
¿PORQUE COMERCIA TAN POCO EL COMERCIO ELECTRONICO?
de José Luis Nueno, Jesús Viscarri y Julián Villanueva
MP3
de Eva Rosario y Juan Francisco Marcelo
TEJIENDO LA RED
de Tim Berners-Lee

Un nuevo planeta

Un nuevo planeta en el sistema blogosférico, se trata de planetaciencia y está cargado de información científica. Por ahora solo con cinco blogs.

(visto en ñblog)

O acomodador e outras narraciós

Dos relatos incluídos na Antoloxía do conto galego. Século XX, reeditada hai un mes con algúns engadidos, un dos que máis lles gustou aos lectores de 2º. de bacharelato da quenda da tarde foi “O viño dos sábados”, de Marcial Suárez. As bebedelas do Tarabá, do Pardau e do Boca que máis có viño o “que se lles subía á cabeza era, sinxelamente, o sábado”.
Para quen lle soubese a pouco, na biblioteca figura a primeira edición do magnífico libro de relatos O acomodador e outras narraciós, Galaxia (1969), tamén na edición non venal en tres tomiños de xa hai anos de Diario 16.
Toda vila debería contar cun libro coma este que Marcial Suárez dedicou a Allariz cunha galería de populares personaxes alaricanos. Escrito ademais cun sentido de humor desenganado que abala entre a rexouba nostálxica e a tenrura. Non sei por qué, lembra escenas de neorrealismo italiano visto polo cristal galego.
Súas son as célebres afirmacións referidas á vila do Arnoia:
“Non hai pobo no mundo que teña máis igrexas por católico cadrado”.
“(ten) un cemiterio pequeño, que produce a maior cantidade de silencio do mundo”.
“Morrer é o único que lle falta ó meu pobo, pra ser fondamente e enteiramente humano”.
O acomodador está esperando unha nova reedición, con actualización ortográfica, que lle traia novos lectores tamén nos centro de ensino.
Ou será que eu tiña hoxe morriña da Ziralla (léase ó revés).

O acomodador e outras narraciós
Autor/es:
SUÁREZ, MARCIAL
. Ilustracións de Luís Seoane
Editorial:
GALAXIA
1969
Localización: 821.1-3/SUÁ/aco
Antoloxía do conto galego, século XX
Selección de
Alonso Girgado, Luis

Editorial:
Galaxia 1992
Localización: 821.1-3/VAR/ant

2006, un año de celebraciones

250 aniversario del nacimiento de Mozart.

Centenario de la muerte de Henrik Ibsen.

Centenario del nacimiento de Francisco Ayala.

Centenario de la muerte de José María Pereda.

V centenario de la muerte de Cristóbal Colón.

125 aniversario del nacimiento de Juan Ramón Jiménez.

125 aniversario del nacimiento de Pablo Picasso.

50 aniversario de la creación del personaje de cómic El Capitán Trueno, de Miguel Ambrosio Zaragoza, Ambrós.

Año Internacional de los Desiertos y la Desertificación.

Turín, Capital Mundial del Libro 2006.

Año Europeo de la Movilidad de los Trabajadores.


(Visto en SOL, Banco de recursos)

¡Enhorabuena!


Sonia Martínez, Susana González, Ana Freire y Ana Gómez alumnas del Ciclo Superior de Administración y Finanzas de este Instituto han conseguido quedar como finalistas en los Premios 2005 de Cooperativismo dentro del apartado de Proyectos Empresariales.

Su proyecto, “A Fraga, Sociedad Cooperativa”, consiste en la creación de un Centro de Día para mayores en Guiliade (Betanzos).

La entrega de premios tuvo lugar en Santiago el pasado 17 de diciembre y estaban convocados por el Consello Galego de Cooperativas, en colaboración con la Consellería de Traballo y a Consellería de Educación e Ordenación Universitaria.

"Un meme me manda hacer Carlos Santos"

Unha frase que defina o teu edublog.
Bitácora da biblioteca escolar do IES As Mariñas (Betanzos) sobre asuntos culturais e educativos arredor dos libros e a lectura, as bibliotecas e as fontes de documentación, os ordenadores e a aplicación das TIC no ensino, fotos e actividades do instituto... uff!!


Unha palabra que te distinga como blogfesor.
Formiguiña (de formiga “pouco traballo pero arreo” e de formigo “inquietude”)


O edublog que recomendarías.
O doutro animaliño imprescindible nas prazas e patios: o
GURRIÓN

A quen lle paso o encargo.
Mariano Coronas (Aragón)
Xosé Antón (Galicia)
Sônia Bertocchi (Sao Paulo)

Perdón aos tres, foi sen querer.

Las Bibliotecas en cifras

El Instituto Nacional de Estadística publica las estadísticas de las bibliotecas españolas correspondientes al año 2004. Se analizan todas las bibliotecas exceptuando las bibliotecas escolares y las privadas cuya utilización no esté permitida al público ni siquiera en condiciones especiales.

Sobre un total de 6.585 bibliotecas repartidas por todo el Estado, en Galicia disponemos de 553, de las cuales más de la mitad están gestionadas por Ayuntamientos y entidades locales.

En Galicia un 65´3 % dispone de acceso a internet (Navarra 90 %, Cataluña 88 %, La Rioja 84´6).

Se puede consultar el catalogo a través de internet en el 31´1 % de las bibliotecas españolas, el mejor porcentaje por comunidades lo tiene Cataluña 63´4 %, y en Galicia nos quedamos en un escaso 18´6 %.

A continuación exponemos unos cuadros comparativos bastante interesantes:

Nº de préstamos realizados durante 2004

Nº de usuarios y visitantes

Acceso a internet, equipamiento, pagina web, catalogo on-line

Referencias:

EL PAIS.es, con un titular erróneo en la noticia.

Código Cero, persiste en el error.

Biblioblog (Fundación Germán Sánchez Ruipérez).

O lago das garzas azuis

Na mesa das novidades, pousaron catro garzas azuis. Salientan sobre o fondo amarelo na pasta do libro. Por dentro sabemos que é o amarelo das areas do deserto coñecido co nome de Nabalpam, que está debaixo do Lago Grande e cara a onde voan, seguindo as garzas, os nenos mudados en reiseñores brancos. Porque os nenos de todo o mundo necesitan / necesitamos ese lugar onde escapar da fame, da ignorancia, da explotación, do medo... dos Cazadores de Reiseñores Brancos.
Trátase dun libro difícil con boas críticas. Un libro raro como avisa desde o comezo o autor, Alfonso Pexegueiro, na versión galega (non tradución), aparecida este outono, da primeira edición en castelán de hai uns anos co patrocinio de UNICEF:
“Este é un conto moi longo sobre unha mentira moi grande escrito dunha maneira moi curta e moi rara, pero é un conto”.
Un conto de nadal para os nenos da fame que non existen... aínda que aparezan nas estatísticas. Quen se atreva coa súa lectura, que o faga en voz alta aínda que sexa curioseando en silencio.

O lago das garzas azuis
Autor/es:
PEXEGUEIRO, ALFONSO / Freixanes, José (Ilustracións)
Editorial:
Edicións Xerais de Galicia 2005
Localización: 821.1-4/PEX/lag Rexistro: 8244

Nuevos Links

Novedades en el Directorio Web. Dentro de Bibliotecas Virtuais, hemos añadido dos nuevos enlaces:


Recuerda que puedes sugerir enlaces que consideres interesantes.

No Nadal, un libro

... E máis de 8.000 onde elixir.



Estos días encontrarás varios paneles como este, son referencias sobre libros que te recomendamos para Navidad, seguro que encuentras uno que te puede acompañar durante estas fiestas.

¡ Búscalo !

TIME: The Best Photos of the Year 2005

Impresionantes fotos que resumen un mal año.

(visto en Microsiervos)

Desde Logroño

El lunes fue la última jornada del curso de Bibliotecas Escolares, estuvimos con Rafael Francia y José Ignacio Amelivia del IES Escultor Daniel, que vinieron desde Logroño para compartir con nosotros su proyecto de Biblioteca escolar.
Dicho proyecto obtuvo el primer premio en el concurso nacional de proyectos de ideas para la mejora e innovación de las bibliotecas de los centros escolares para el año 2004, convocado por el Ministerio de Educación y Ciencia.
Esta es la página web de la Biblioteca:



Al acabar este curso, hay una cosa que tenemos clara, estamos inmersos en un proceso de dinamización de las Bibliotecas Escolares como no se había visto antes, cada vez más gente, en más sitios y con los objetivos más claros. Esta fuerza parece imparable, hay una implicación del profesorado como no se ve en otros ámbitos del sistema educativo. Y esto, si la Administración sigue apoyándolo, puede dar lugar a unas mejoras en el proceso educativo con un efecto más que interesante.
Ya veremos...

Un cronopio no CGAI

Parte do legado audio visual de Julio Cortázar foi donado ao CGAI pola súa primeira muller Aurora. Os cronopios e cronopias andamos todos de festa.
Julio Cortázar foi un pouco de todas partes e agora témolo aqui ao lado, e podemos disfrutar das fotos e filmacións privadas do escritor. Legado que vai ter casa aquí.
Para festexar isto imos ler la isla a mediodía na aula de Literatura Universal.

Na Biblioteca tedes varios libros de narracións de Cortázar: “Bestiario”, “las armas secretas”,”manual de cronopios”, “la autopista del sur y otras historias”, “los relatos”. Dúas novelas:”Rayuela” “los premios”.

Las Crónicas de Narnia

Película recientemente estrenada y basada en el segundo de los siete libros que componen la saga en la que C. S. Lewis recrea esa tierra de fantasía y magia llamada Narnia.

Tanto la versión cinematográfica como la producción de Lewis están rodeadas de polémica debido a las aparentes connotaciones religiosas que aparecen al analizar el simbolismo de los personajes y los hechos que se relatan.

C. S. Lewis fue miembro los Inklings, un club de académicos y escritores de Oxford, entre los que se encontraban Charles Williams, Owen Barfield, John Ronald Reuel Tolkien y el propio C. S. Lewis. En dicho club se mantenían discusiones filosóficas y literarias, y se leían y criticaban sus respectivas obras.

Lewis y Tolkien llegaron a tener una gran amistad y aunque Lewis se inspira en los libros de Tolkien, este último, posteriormente, llego a criticar duramente la obra de Lewis.

J. K. Rowling, la autora de Harry Potter, reconoció públicamente que se inspiró en las Crónicas de Narnia para la realización de su obra.

Esta es la saga de la colección:

  1. El Sobrino del Mago
  2. El León, la Bruja y el Ropero.
  3. El Caballo y su Niño.
  4. El Príncipe Caspian.
  5. La Travesía del Explorador del Amanecer.
  6. La Silla de Plata.
  7. La Última Batalla.
Y esta es la Magia y la Fantasía en nuestra Biblioteca:

O SEÑOR DOS ANEIS
Autor/es: TOLKIEN, J.R.R.
Localización: 821.1-4/TOL/señ
Rexistro: 2211

Harry Potter e a cámara dos segredos
Autor/es: Rowling, J.K
Localización: 821.1-4/ROW/har
Rexistro: 8091

HARRY POTTER Y EL CÁLIZ DE FUEGO
Autor/es: ROWLING, J.K.
Localización: 821-4/ROW/har
Rexistro: 365

HARRY POTTER Y EL PRISIONERO DE AZKABAN
Autor/es: ROWLING, J.K.
Localización: 821-4/ROW/har
Rexistro: 1334

HARRY POTTER E A PEDRA FILOSOFAL
Autor/es: ROWLING, J.K.
Localización: 821.1-4/ROW/har
Rexistro: 6054

HARRY POTTER Y LA CÁMARA SECRETA
Autor/es: ROWLING, J.K.
Localización: 82.4 LITERATURA INFA/ROW/har
Rexistro: 1165

¡ Disfrútalos !

Tu propio blog

Desde la Biblioteca queremos animarte a que montes tu propio blog. Por eso te ofrecemos una pequeña recomendación en este artículo de aMiMeVaLe:

Tu blog en un minuto.

DYLAN THOMAS: UN POETA DE OUTONO

Castiñeiros en outono (Bergondo)

DYLAN THOMAS :UN POETA DE OUTONO

“O día do meu aniversario empezou con paxaros mariños
e con paxaros que nas árbores cheas de pólas voaban o meu nome
Por riba das granxas e dos cabalos brancos
E eu erguinme
No outono chuviñento
E camiñei baixo a enxurrada da miña vida”.

“My birthday began with the water
Birds and the birds of the winged trees flying my name
Above the farms and the white horses
And I rose
In rainy autumn
And walked abroad in a shower of all my days”

Dylan Thomas (Swansea 1.914- New York 1.953) naceu e morreu no outono. Empeza aser coñecido como poeta coa publicación de “a forza que a traveso do verde talo impulsa á flor” The force that through the green fuse drives the flower . Corría o outono de 1.933 e Dylan Thomas só tiña 19 anos.

A forza que a traveso do verde talo impulsa a flor
impulsa a miña verde idade; a que arruína a raiceira das árbores
é a miña destrutora.
E eu fico mudo para explicar á rosa murcha
como a miña mocidade é crebada pola mesma febre inverniza.

A forza que impulsa a auga entre ar rocas
impulsa o meu sangue vermello; a que evapora os regatos no monte
torna o meu en cera.
E eu fico mudo para explicar á nacente das miñas veas
como o regato do monte sorbe da mesma fonte.

A man que remexe a auga na pucharca
remove as areas movedizas, a que turra do cabo ateazado por fortes ventos
turrará da vela do meu sudario.
E eu fico mudo para explicar ao aforcado
como do meu mesmo barro está feito o verdugo.

Os beizos do tempo sorben da nacente da fonte;
o amor escorrega e enchoupase, pero o sangue caído
calmará as súas feridas.
E eu fico mudo para explicar á brisa
como o tempo ten marcado un ceo ao redor das estrelas.

E eu fico mudo para explicar á tumba da amante
como ao meu sudario vai o mesmo verme trapaceiro.

En Laugharne (Gales) podemos ver o lugar de traballo do poeta.

Comentario de textos

Égloga
Mama o campo hoxe
leite de campanas,
para el moxe o crego
quentes bateladas.
L. Amado Carballo. Proel

Amado Carballo ofrécenos un poemiña de buscada sinxeleza para recrear un tema clásico: a vida bucólica. O título evócanos a vida e costumes dos pastores que na breve composición non aparecen, pero que o lector debe coñecer. O idealizado mundo pastoril trócase pola vida rural con outros personaxes: o crego e as campás.
Con todo, o elemento principal é o leite cuxo campo semántico lácteo ocupa un lugar relevante (mamar, leite, muxir) e do que se extraen múltiples lecturas connotativas: maternidade, infancia, calor, protección... Velaquí a verdadeira idealización da paisaxe rural, podemos supor (?) tamén galega.
Malia que non se chega a realizar unha descrición paisaxística, existen alusións sensoriais auditivas e táctiles en clara sinestesia no derradeiro verso (“quentes bateladas”). O outro recurso estilístico, a personificación, acentúa a sensación descritiva e forma parte do hilozoísmo ou animismo característico do autor pontevedrés.
Só a imaxe do “campo que mama leite de campás” é de raíz vangardista. Nada hai de rupturista a nivel formal. Trátase de hexasílabos con rima asoante nos versos pares, nunha estrofa de sabor popular que axuda a resaltar o contido.


Realizado por: 2º. Bacharelato - Adultos

PROEL
Autor/es:
AMADO CARBALLO, LUIS
Editorial: GRUPO ACSA 2002
Localización:
821.1-1/AMA/pro

Ciencia amena para mentes inquietas

Está dispoñible desde hai unhas semanas a recopilación de artigos Os dados do reloxeiro, de Xurxo Mariño con ilustracións do Carrabouxo. Excelentes textos, dos poucos de divulgación científica en galego e na rede, para traballar nas aulas. Non só de ciencias. Non sería estraño velos nalgunha proba de selectividade de Lingua e Literatura.

A ver como o encadernamos para a biblioteca!

Descarga gratuíta en Consello da Cultura Galega (PDF 2,2 MB)

Imagine

Fai 25 anos.




Imaxina que non hai ceo
É fácil, se o intentas
Nin inferno debaixo de nós
Riba de nós, tan só o firmamento
Imaxina a toda a xente
Vivindo para o presente
Imaxina que non hai países
Non é difícil de facer
Nada polo que matar ou morrer
Nin relixión tampouco
Imaxina a toda a xente
Vivindo a vida en paz
Imaxina que non houbera posesións
Pregúntome se poderías
Non habería avaricia nin fame
Unha irmandade de homes
Imaxina a toda a xente
Compartindo todo o mundo
Podes dicir que eu son un soñador
Pero non son o único
Agardo que algún día ti te unas a nós
E todo o mundo vivirá coma un só


(lido en días estranhos)

Blogosfera Bibliotecaria

Encuentro nuestra nueva bitácora en dos listados relacionados con bibliotecas, libros y documentación. Lo que se da en llamar la blogosfera bibliotecaria.
Por una parte tenemos un listado de bitácoras ByD del mes de noviembre, en el grupo de Google Biblogsfera.
También en el Wiki sobre Blogs literarios y sobre libros de Periodistas 21.
Casi, casi, podemos decir que el mundo no es un pañuelo, es un planeta de blogs.

Primeira flor de inverno

Temos un camelio triste no patio, aínda que serodiamente xa agromou a súa primeira flor de inverno. Segundo a sección de botánica (CDU 58), por certo frecuentada durante o último mes polos micólogos do centro, esta tristeza da camelia japonica chámase clorose ou en brasileiro amarelinho. O principal síntoma son esas follas amarelas debido á formación inadecuada de clorofila. Poida que fose por un exceso de sol durante este verán (o máis probable); por asfixia e podremia das raíces nun terreo con mala drenaxe (ao camelio gústalle a chuvia) ou por falta dalgún elemento nutritivo no chan.
En calquera caso, agora que comezan os exames da primeira avaliación, o camelio da entrada do instituto ten unha chea de botóns listos para dar flor. Sorte.

Lírico agarimo

Na pasada sesión de contacontos, o carballo con botas puxo de manifesto a profunda carga de pudor e vergonza, ata o absoluto rexeitamento dun simple estreitamento de mans ou unha aperta entre os rapaces dunha mesma clase. Se a lírica é a expresión dos sentimentos, ler poesía na aula tamén axudará a liberar a afectividade que traemos reprimida ás aulas, no peor dos casos desde a propia casa.
Lemos a semana pasada “Agarimo” de Fermín Bouza Brey:

AGARIMO
As mans, como navíos,
asulcan teu cabelo,
mar que escacha en fíos
na frente setestrelo.

Sob as douradas olas
o corazón muíña,
e enfoula as almas tolas
a infinda fariña.

O misterioso goce,
que sofre o esprito lene,
relampa no teu doce
ollar para selene.

Dun recanto do ceo
meu amor estreleiro,
pra pousar no teu seo,
apresa un bico luceiro.

E, alcendendo a candea
da venturanza miña,
canta a boa serea:
--“Acariña, acariña...”

-------------------------
NAO SENLLEIRA e SEITURA
BOUZA BREY, FERMÍN
Localización:821.1-1/BOU/nao
Resolvemos as cuestións léxicas. Dos arcaísmos (sob < SUB) aos cultismos (selene, “lúa”) e dos vulgarismos (alcender por acender) á recreación poética da fala popular (enfoular, lixar de foula, “po miúdo de fariña”). Dicionario en man, aclaramos difetentes relacións semánticas suxeridas polo poema ata acabar buscando as definicións de agarimo, cariño e amor. Alguén pide que lle repitan unha e outra vez o que significa amor para copialo na libreta, pero acaba desistindo entre os conceptos de afección profunda, inclinación, reprocidade no desexo de unión e adhesión desinteresada.
Daquela voltamos á poesía, ao “misterioso goce” que se destila entre o símil mariñeiro (mans como navíos), a metáfora muiñeira (corazón-muíño; amor-fariña), e a imaxe astronómica (bico luceiro). Ata chegarmos á canción da serea que condensa nunha repetición verbal unha idea principal: a necesidade do aloumiño.
Pois iso, apertas tamén para os que faltan a clase os venres pola tarde.
---000---
P.D.: Segue en pé a promesa de observar o setestrelo (Osa Maior) cando as nubes o permitan, e buscar en internet a posición das estrelas a noite que nacemos.

Proyecto TUNE

Training of library users in a new Europe (Formación de usuarios de bibliotecas en una nueva Europa).
A través de Biblioblog, la bitácora informativa sobre bibliotecas de la Fundación Germán Sánchez Ruipérez, nos enteramos de la publicación del modelo TUNE. Un documento donde encontraremos pautas para desarrollar planes y sesiones de formación de usuarios de bibliotecas.