Grazas, carballo con botas

Todas as imaxes en FOTOBIBLIO

No carballo con botas viaxamos ao país dos contos sen saír da biblioteca. Chamamos ao Lobo Garabelos lobo Garabelos lobo Garabelos. Choramos co neno frío, o neno sede, o neno guerra que montou nunha patera en busca dun nome e foi só inmigrante nº.3. Rimos co burro de Betanzos que nos librou da guerra. Reciclamoscontos vellos que valen para tempos novos. Abrazámonos ás árbores ou as árbores abrazáronnos a nós. Non pronunciamos en van as palabras xustiza e liberdade: NON QUERO IR Á GUERRA. Coa estrela Salgadiña pedimos un desexo:
Que Anxo abra máis corazóns co seu verbo!!!

1 comentario:

Antonio Alonso dijo...

Un gran abrazo para Anxo, fue un placer conocerle y escucharle.