a terra baldía

Abril é o mes máis cruel, cultivando
Lilas da terra morta, mesturando
Recordos e desexo, remexendo
Raiceiras secas ca choiva da primavera.
O inverno mantívonos mornos, cubrindo
A Terra ca neve esquecedora,alimentando
Un anaco de vida con tubérculos secos.
O verán sorprendeunos, camiñando pola Starnbergersee
Con un chuvasco, paramos baixo os soportais,
E seguimos ó sol, polo Hofgarten,
E bebemos café e parolamos durante unha hora.
T.S. Eliot
APRIL is the cruellest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
Winter kept us warm, covering
Earth in forgetful snow, feeding
A little life with dried tubers.
Summer surprised us, coming over the Starnbergersee
With a shower of rain; we stopped in the colonnade,
And went on in sunlight, into the Hofgarten,
And drank coffee, and talked for an hour.

Así comeza “The waste land” (a terra baldía) longo poema publicado por T.S.Eliot en 1922. Para Eliot o poema é un conxunto de imaxes, mostra do caótico mundo que coñece tras a primeira guerra mundial. Dante ou á lenda do Grial, vocabulario culto e técnico xunto con palabras vulgares, todo semella confuso e cambiante, a primavera é fonte de vida e morte ó tempo, todo cabe no mundo que rodea ó poeta.
En1948 recibe o Premio Nobel de Literatura.
Información sobre Eliot, (no enlace tamén podes escoitar ó poeta recitando tramos da súa poesía).